MONTAŻ OŚCIEŻNIC UKRYTYCH – PRZED CZY PO TYNKACH

Często pytacie mnie, czy ościeżnice ukryte montować przed, czy po tynkach. Odpowiem Wam na to pytanie na przykładzie jednej z naszych realizacji, gdzie ościeżnice montowaliśmy jeszcze przed tynkami i wylewkami.

Największym wyzwaniem jest dokładne ustalenie poziomu posadzki. W tej realizacji naszym punktem odniesienia było okno tarasowe, z którego laserem przenieśliśmy poziom podłogi na cały dom. Kolejna trudność to ustawienie ościeżnic w jednej, idealnie prostej linii i wysunięcie ich względem muru na tyle, by tynkarz mógł nałożyć odpowiednią warstwę tynku.

Musimy zwracać uwagę na całą płaszczyznę ściany, a nie tylko tę w najbliższym sąsiedztwie drzwi – nie możemy dopuścić do sytuacji, gdzie w jednym miejscu wychodzi 2 cm tynku, a w drugim tylko 2 mm. Czasem trzeba walczyć z krzywiznami, wystającymi belkami, cegłami czy przewodami. Tu z pomocą przychodzi najzwyklejsza żyłka murarska, rozpięta na całej długości ściany – zarówno na górnej, jak i dolnej wysokości ościeżnicy – co zdecydowanie ułatwia ocenę sytuacji.

Kolejnym ważnym aspektem jest zachowanie kątów na prostopadłych do siebie ścianach z drzwiami – ościeżnice muszą być zamontowane względem siebie pod kątem prostym. Nie możemy zakładać, że ściany są idealne tylko dlatego, że „tak powinno być”. Musimy to zweryfikować za pomocą kątownika murarskiego.

Oczywiście to tylko zarys wyzwań, z jakimi spotykamy się przy montażu ościeżnic przed tynkami. Takich sytuacji jest znacznie więcej i do każdej trzeba podejść indywidualnie. Na pewno to rozwiązanie wymaga dobrej koordynacji między ekipą tynkarzy, ekipą od wylewek i inwestorem – bo istnieje duże ryzyko popełnienia błędu na którymś z etapów, który będzie „ciągnął się” do samego końca.

Plus montażu przed tynkami Mamy jednolitą powierzchnię ściany, pokrytą tym samym materiałem – tynkiem. Nie trzeba potem dopłacać za dodatkową obróbkę.

Moja wskazówka:

Jeśli planujemy montaż drzwi ukrytych, fajnym sposobem jest zostawienie nieotynkowanej krawędzi otworu montażowego – ok. 5–10 cm po obwodzie. Dzięki temu później mamy miejsce na uzupełnienie grubszą warstwą materiału tynkarskiego wraz z siatką zbrojeniową.